Life of PAI!!! ...........What a wonderfull life..

Nu is Pai aan de beurt...

Met Marilou en wat anderen het busje genomen naar Pai, vanuit Chiang Rai.
Na een best lange rit kwamen we aan in dit wonderschone berg / heuvelachtige landschap....
Het lijkt een soort van Oostenrijk maar dan met Palmbomen en warm.
Wij hebben geboekt voor Spicy Pai Backpackers, een erg populair Hostel midden in de vallei...
Marilou vond het eerst niet zo fijn, omdat we hadden gereserveerd voor een hostelkamer, wat hier een hangend bed, hoog in een rieten hut op poten bleek te zijn... Hahaha, kei leuk juist, heel wat anders.
Ik schik me overal wel...dus had er geen problemen mee om 5 meter boven de vloer in een bed te hangen met een klamboe en een bamboeplank voor wat spullen.
We hadden een kampvuurplaats en een apart wc- en doucheruimte, allen van Riet en bamboe en een hele grote loungeruimte ( idem ) op palen, met hangmatten etc... waar elke ochtend een primitief ontbijtje werd neergezet.
( instant koffie, thee, toast met jam uit een 3 literpot en banaantjes )
Prima, het was hier zo mooi dat ik met alles tevreden zou zijn geweest.

Met wat andere meiden hebben Marilou en ik wat tochtjes gemaakt. Ook een motorbike tocht van een dag. Langs een grote Canyon en een waterval, een aardbeienpark etc... heel mooi.... vooral de rit was mooi omdat het landschap hier zo overweldigend is.
Helaas is Marilou haar mobiel ergens onderweg verloren, wat zowel voor haar als de rest een domper op de dag was. Ze is heel de dag bezig geweest om hem te vinden maar tevergeefs...

Ik zelf had de motorscooter al gehuurd op de eerste dag dat we aankwamen.... met het idee om die te delen, maar helaas bleek na een paar dagen, dat het toch niet super klikte tussen ons. Te verschillend, kan gebeuren. Zij is dus meer op gaan trekken met die andere ( popie jopie luidruchtige ) meiden en ik ben alleen op onderzoek uitgegaan verder.... Want in dit hostel is de gemiddelde leeftijd 18 jaar of zo. ;)
Heb veel zelf rondgetourd in de doprjes en in het mooie landschap...veel foto's gemaakt hier. Ook het 'centrum'van Pai zelf isleuk, veel leuke zitjes en aparte lunchbarretjes etc... en overal een heerlijk lome, relaxte sfeer met veel reaggae muziek.....

Gelukkig houd ik wel van avontuur en locals ontmoeten, dus dat gaf me veel vrijheid hier.
Zo heb ik tot 3 keer toe geprobeerd om een waterval te bereiken, die stiekem toch moeilijker te bereiekn was dan ik als die-hard dacht.
Ergens op de weg stond nl. aangegeven dat het 8 km was.
Maar daarmee bedoelden ze dus tot aan het pad dat naar de waterval leidt. Dat pad zelf was tenminste 3 a 4 uur lopen, weet dus niet precies hoeveel km. En het ging dwars door de bergen, door de rivier ( die uit de waterval stroomd ), over rotsen ( ja moest veel klimmen ) en onder bomen door...en plekken met veeeeeeeeeel spinnen.
Best lastig dus. De eerste dag dat ik het probeerde, was ik te laat van huis gegaan, want de zon gaat al rond 18:00 uur onder dus wordt het gauw donker met alle begroeiing.
De tweede dag kwam ik een stelletje tegen en een jongen alleen. ( maar op Flipflops ) Na een half uur klauteren en ploeteren haakte de jongen af, op teenslippers was dit echt niet te doen...na 2 uur haakte het stelletje ook af. It was me again....
Omdat ik de route onderschatte, moest ik ook nu weer terugkeren, zonder ook maar een glimp van de waterval gezien te hebben, want het werd alweer gauw donker.
De derde poging een dag later, ben ik 's morgens al ( maar eigenlijk nog niet vroeg genoeg ) gegaan, en ik kwam best wel wat mensen tegen die de barre toch ook ondernamen of gingen ondernemen.
Ik ging in het begin wat vlotter, want ik kende de weg nu beter hahaha.
Na 3,5 uur toch echt de waterval gezien, en hij was magisch mooi!
Zo'n 40 meter hoog en 20 meter breed, in 3 etages, met waterpoelen tussenin waar je in kunt zwemmen... Enige min-punt: mijn batterij was leeg en kon dus geen foto maken. Damned.
Onderweg heb ik locals gezien die in de rivier kreeftjes vingen en die ze BBQden op een primitief bos BBQtje. Kei leuk.
En ik kwam helaas ook in de schemer ( enggg ) plekken tegen waar overal op de grond en in de struiken miljoenen spinnen rondliepen..... ieieieieiiee
Je wist niet hoe je waar moest lopen. Brrrr.

De toch terug was best uitdagend, want de zon ging al onder en in al dat gebladerte was het best schemerig al.... en moest nog minstens 1,5 uur klauteren en lopen om weer bij het pad te komen.
En het was ook nog eens best warm... Maja, toch gehaald haha.

Verder heb ik Lance ( leuke man van 55 of zo, uit Canada ) ontmoet, die daar al 8 jaar elk half jaar woont in een leuk klein huurhuisje.
Ik kwam hem tegen bij de Jazz Bar, en raakte aan de praat. Heel grappige, kunstzinnige kerel. Hij houdt ook zo van foto's maken en reizen..en heeft me reportages laten zien van diverse landen die hij bezoekt. Prachtig! Just my kind a people.
Heb met hem ook enkele dagen opgetrokken hier. Met onze scooters overal heen getourd, want Lance weet hier dus inmiddels de mooiste plekjes...
Wezen zwemmen in de stuwmeer bij de rivier van die waterval hierboven. ( veel schoner en koeler water dan het Liquid Pool zwembad in het dorp, waar alle BPers hutje mutje liggen op maar 40 m2 gras of zo...en het water is warm en groenig. )
Maar hier heerlijk koel water, helder en lekker rustig. Alleen enkele Thaise jongens die vanaf een betonnen pilaar het water insprongen....

De dag erna met Lance op visite geweest bij een andere Canadees, die daar ook al jaren woont. Ook leuk huisje, liet me ook zien wat je daar zoal wel niet kunt huren of kopen en voor hoe weinig!!! En hoe je daar als buitenlander als een koning kan leven voor heel weinig geld...
( idee voor ooit?! Ik zou daar wel willen wonen, in Pai )
Heel gezellig en gastvrij en zijn vrouw ook, alles kwam op tafel, ananassen, mango's, koekjes, bier, koffie, name it..
Later met Lance verder rondgetourd, en kwamen bij een heel mooi tempeltje wat al wel 900 jaar oud was en er prachtig uitzag.
Daar gaf een monnik ons een heel apart bessendrankje ( lekker ! ) wat best kostbaar bleek te zijn. Na een meditatiesessie met hem en de nodige foto's, kregen we bij het afscheid elk een klein stenen boeddhabeeldje. Leuk joh! Verder heeft Lance me heel veel moois in de omgeving laten zien.... en 's avonds met wat anderen erbij weer afgesproken in een van onze favorite bars...

De dag erna gingen we op onze scooters naar Fish Point, een plaats in de rivier, waar alleen locals komen ( want buitenlanders weten niet waar dat is ), en waar ze overal bamboe vlotten met dakjes erop in het water hebben aan de zijkant van de rivier. Daar kun je de hele dag relaxen en eten en drinken bestellen bij een van de eettentjes aan de kant.
Dat komen ze dan, lopend met dienbladen door het water, brengen.
Super leuk! En lekker mensen kijken, voor hen is dit echt een soort van vakantieplek. De ( soms blote schattige ) kinderen spelen in de rivier met tubes ( banden ).... erg leuk om te zien.

Leuke, lange dag weer.... ik ben echt gek op Pai, geweldige plek.
's avonds weer naar de bars geweest, wat daar erg leuk is, want veel variatie voor deze relatief kleine provinciale plaats; Hi-5 bar en een Rockbar uit het centrum waren mijn favoriet.... Daar draaiden ze lekker harde rockmuziek en zo, en bij die rockbar waren elke avond 4 live bands...supergoed.!!!
Soms moesten de bars opeens abrupt sluiten om 23:30 uur... omdat ze politie binnenkwam. Maar zodra die enkele biertjes gehad hadden ( in diensttijd dus ?! ), gingen die weer open, muziek weer aan en de lampen weer aan... maf he, zo is het op veel plaatsen in Azie. Allemaal corrupte gok ik.

Maar goed, na deze heerlijke week in Pai, was het tijd om de bus terug te pakken naar Chiang Mai, voor het Song Kran Festival!!!
Daarover volgend verslag meer.
( al zal ik Pai heel erg missen, kom hier zeker ooit terug )


groetjessss